Love boat, drijvend ziekenhuis en Halifax

Vrijdagmiddag werden we verrast door een mededeling van de captain. Medisch team naar cabine D457. Kan gebeuren, maar 2 uur later kwam er nog een mededeling. We moesten van koers wijzigen in verband met een noodgeval. Om kwart over 8 zou de coastguard langszij komen om de patient inclusief medische begeleiding op te halen. Dit nam nog al wat tijd in beslag door de stevige wind. Om 11 uur was de medische begeleiding terug aan boord. Gisteren een herhaling van zetten. Gelukkig een kleine koerswijziging omdat we vlakbij Sydney (Canada) zaten. Wel op volle snelheid om te zorgen dat er zo snel mogelijk medische hulp was. Opnieuw moest de coastguard er dus aan te pas komen om een patiënt te "repatriëren". Dit maal ging het redelijk snel. Binnen 2 uur werd er weer koers naar Halifax gezet alwaar wij vanochtend om 9 uur aankwamen. Na mensen die werden afgevoerd in Petra (Jordanië), 3 keer een ambulance in een haven om iemand op te pikken begint het aardig op een drijvend ziekenhuis te lijken.

Halifax, wat moet ik er van zeggen? Het was mooi weer, gezellig, best wel leuk, maar een verpletterende indruk? Nee, totaal niet. Halifax was in de plaats gekomen van Charlottetown (Prince Edward Island). Dit hoorde we 2 dagen voor vertrek, dus op de boot konden we pas een en ander voorbereiden. De boot kwam aan bij Pier 21, waar ook een museum is. Na de 2e wereldoorlog zijn hier 1,25 miljoen emigranten aangekomen waaronder veel Nederlanders. Vanaf daar de Halifax Harbour (board) walk gevolgd. Gezellige bedoeling en doet een beetje aan de boulevard van Scheveningen denken. Angelo had 3 dingen waar hij zelf wou kijken. Aan het einde van de board walk naar de Novia Scotia Sport Hall of Fame. Hier schijnt een expositie te zijn over Sidney Crosby, die geboren is in Halifax. Helaas, gesloten. Door naar Scotiabank Centre, de thuishaven van de Mooseheads. Gesloten.

Daarna de citadel beklommen voor de wisseling van de wacht en het dagelijkse ritueel om aan de lunch te denken: het afschieten van het kanon om 12 uur. Door naar de Public Gardens, een mooi verzorgde tuin en de winkelstraat in op weg naar de shop met Hockey souveniers. Gesloten. Wat was hij blij? 0 uit 3. Daarna de onvermijdelijke kerken, de Art Gallery en het provinciehuis om weer bij het begin van de boulevard uit te komen. Rustig aan de wandeling terug gedaan naar de boot met een stop voor een drankje en de lokale patat met kaas en jus. Wat opviel? In Quebec heel veel souveniers met/over ijshockey. In Halifax moest je met een vergrootglas zoeken.

Op naar New York!