Wildlife en ongedierte in Costa Rica

Vandaag (donderdag) zaten wij in Limon - Costa Rica. Op tijd van boord of toch niet. Toen we gingen ontbijten kwam het met bakken uit de hemel. Costa Rica staat bekend om zijn vele rainforesten en dat was te zien. De regen toch maar getrotseerd en om 8 uur zetten wij voet aan wal. Om te beginnen maar 2 paraplus gekocht. Vervolgens in ons beste Spaans de weg gevraagd naar het busstation en om half 9 vertrokken we op weg naar Cahuita. Aldaar gingen we het Cahuita National Park bezoeken en gelukkig was het bij aankomst droog.

In het park zelf een trial gelopen van 8.3 km naar Puerto Vargas. Onderweg zagen we sloths (een soort koala, officiële vertaling luiaard), eekhoorntjes, diverse soorten hagedissen etc, veel vogels en nog veel meer insecten, veel bloemen en hele mooie vlinders (sommige zo groot als een mus). Na 1.3 km volgde de eerste verrassing. Een creek waar je over moest en het was hoog water (het park ligt langs de zee). Er was dus maar 1 oplossing. Schoenen en sokken uit en de broek tot boven de knie en oprollen. Aan de overkant alles weer gefatsoeneerd en de tocht vervolgd. Door het zand, modder, over een gammele walkway op weg naar de volgende creek. Het 2e stuk veel krabbetjes of iets dergelijks gezien. Sommige leken wel slakken met allerlei gekleurde huisjes er op. En ook weer veel insecten. Je moet er niet aan denken om op je teenslippers te lopen. Bij de 2e en laatste creek kon je of over een boomstam lopen of door het water wat niet echt hoog stond. Precies voldoende bescherming van de wandelschoenen om droog te blijven. Het laatste stuk was misschien wel het leukste met diverse soorten apen en een wasbeer die op een rustplaats rustig op een bankje was gaan liggen. Al met al een geweldige wandeling door een Rainforest met veel wildlife.

Bij Puerto Vargas moesten we de bus terug hebben. Die zou 2x per uur moeten gaan. Toen we aan kwamen lopen reed die net voorbij. En de volgende ......... welgeteld 1 uur en 8 minuten later. Hoezo om het half uur? Ook terug hadden wij, net als heen eigenlijk, weer een soort van Formule 1 coureur. Af en toe als een gek de bocht doorvliegen en volgens mij is het de bedoeling dat je zoveel mogelijk auto's inhaalt. En die tegenliggers? Die hebben niet voor niets remmen in hun auto. Ik begrijp die verhalen in de krant wel dat er hier en daar wel eens een bus de afgrond instort of uit de bocht vliegt. Gelukkig kwamen wij om een uur of 4 veilig in Limon aan. Nog een korte wandeling door de stad gemaakt en om half 6 waren we moe maar voldaan terug op de boot. Op naar het Panama Kanaal en daarna Ecuador.